ظریفیان | شهرآرانیوز؛ داشتن یک برنامه منظم برای پوست صورت، ضامن داشتن پوستی سالم و زیبا در هر سنی است. اما به همان اندازه‌ای که باید اجزای روتین مناسب نوع پوستمان را بشناسیم، دانستن این موضوع که چه موادی را نباید هرگز به پوستمان بزنیم نیز اهمیت دارد. در همین باره فهرست زیر را به خاطر داشته باشید و فراموش نکنید که قبل از گنجاندن هر ماده‌ای در روتین پوستی خود، تحقیقات لازم را انجام دهید و در صورتی که نسبت به کارایی آن تردید دارید، با یک متخصص پوست مشورت کنید.
پراکسید هیدروژن به دلیل خاصیت ضدباکتریایی‌اش، به‌عنوان راهکاری برای از بین بردن جوش‌ها شناخته شده است. اما این ماده می‌تواند به سلول‌های پوستی، از جمله فیبروبلاست‌ها که مسئول ترمیم بافت و بهبود زخم‌ها هستند، آسیب برساند. همچنین، استفاده از آن برای ضدعفونی زخم‌ها توصیه نمی‌شود، به جای آن، از آب و صابون استفاده کنید تا از تحریک پوست جلوگیری شود.
برخی مراکز زیبایی از شیر مادر برای تسکین و درمان آکنه استفاده می‌کنند. با این حال، بهتر است به‌جای آن از محصولات حاوی اسید لوریک، که یکی از ترکیبات چربی شیر مادر است، استفاده کنید.
فندق جادوگر یک قابض طبیعی است که برای کوچک کردن منافذ و کاهش چربی پوست استفاده می‌شود. اما تونر‌های حاوی این ماده می‌توانند چربی‌های طبیعی پوست را بیش‌ازحد از بین ببرند و موجب خشکی، تحریک و حتی واکنش‌های آلرژیک شوند.
این کرم برای کاهش التهاب و قرمزی پوست مفید است، اما استفاده مداوم از آن می‌تواند پوست را نازک کرده و باعث ترکیدن رگ‌های خونی شود. همچنین، ممکن است غدد چربی را تحریک کند و به «آکنه استروئیدی» منجر شود. مصرف مقدار کمی از آن برای مدت کوتاه (مثلا برای گزش حشرات) مشکلی ندارد.
برخی افراد از دئودورانت برای کنترل تعریق صورت استفاده می‌کنند، اما این کار می‌تواند منجر به بسته شدن منافذ پوست و ایجاد جوش شود.
ع@سل
عسل خاصیت ضدالتهابی و ضدمیکروبی دارد و از زمان‌های قدیم برای درمان زخم‌ها استفاده می‌شده است. بااین‌حال، مطالعات نشان داده‌اند که عسل در درمان آکنه مؤثرتر از صابون ضدباکتری نیست.
استفاده از رنگ مو برای ابرو‌ها ایده خوبی نیست، زیرا این محصولات حاوی پراکسید هستند که می‌تواند موجب سوختگی پوست و آسیب به چشم‌ها شود. برای تغییر رنگ ابرو، می‌توان از ژل‌های رنگی مخصوص ابرو یا سایه‌های آرایشی استفاده کرد.
ادرار حاوی مقدار کمی اوره است که در برخی محصولات مراقبتی پوست یافت می‌شود، اما مقدار آن به‌اندازه‌ای نیست که تأثیر قابل‌توجهی داشته باشد. علاوه بر این، استفاده از ادرار روی پوست، از نظر بهداشتی نامناسب است.
برخی از افراد از اسپری مو برای تثبیت آرایش استفاده می‌کنند، اما این محصول حاوی ترکیباتی است که می‌تواند باعث خشکی و تحریک پوست شود. به‌جای آن، از اسپری‌های مخصوص فیکس کردن آرایش استفاده کنید.
آب لیمو به دلیل داشتن ویتامین C به روشن شدن پوست کمک می‌کند، اما اسیدیته بالای آن می‌تواند باعث تحریک پوست و حتی بروز واکنش‌های پوستی مانند حساسیت به نور شود. در صورت استفاده، از تماس با نور خورشید خودداری کنید.
روغن نارگیل حاوی اسید لوریک است که خاصیت ضدباکتریایی دارد، اما درصد بالای چربی اشباع‌شده آن می‌تواند منافذ پوست را مسدود کند و منجر به جوش شود. در حالی که این روغن برای بدن مناسب است، بهتر است از استفاده آن روی صورت خودداری کنید.
شست‌وشوی صورت با آب داغ باعث از بین رفتن چربی‌های طبیعی پوست و افزایش ترشح چربی با غدد پوستی می‌شود که ممکن است به ایجاد جوش منجر شود. برای شست‌وشو، از آب ولرم استفاده کنید.
لوسیون‌های بدن معمولا غلیظ‌تر از کرم‌های صورت هستند و می‌توانند منافذ پوست را مسدود کنند و باعث جوش شوند. همچنین، برخی از آنها حاوی عطر‌ها و ترکیباتی هستند که ممکن است برای پوست حساس صورت تحریک‌کننده باشند.
استفاده از چسب مایع به‌عنوان ماسک برای از بین بردن جوش‌های سرسیاه، روش بی‌خطری نیست. این کار می‌تواند باعث تحریک پوست، شکستن رگ‌های خونی و حتی آسیب به لایه سطحی پوست شود. استفاده از محصولات لایه‌بردار مخصوص، انتخاب بهتری است.